Bazen trene biniyorum, Yarışıyorum elâlemle oturacak yer için. Hiç görmediğim insanlarla, Yolculuk ediyorum aynı yere gitmek için. Bindiğim tren İstanbul'da tabii. Tren değil sanki transatlantik gemisi. Kimisi siyahi kimisi Avrupai Kimisi de benim gibi Türkiyeli Kiminin başında sarığı, göğsüne kadar sakalı Kiminin üstünde takım elbise, elinde evrak çantası Bayanlar da tabii çeşit çeşit, Kiminin saçı rengarenk kiminin başı kapalı. Ah benim talihim, şiiri yazarken bir kadın bin

Ölmüşsen arkanda kurtardığın bir vatan vardır. Sakın "öldüm" deme, çok ama çok yüksek bir merteben vardır. Sakın "Ailem!" deme, tabutuna gururla bakan insanlar vardır. Sakın "Neden?" deme, cennette sana kucak açmış Peygamber vardır. Şehidim! Arkanda milyonlara devrettiğin bir miras vardır. Mevkidaşın Aybüke gibi ilim ve fen öğrettiğin nesiller vardır. Düşman çelik zırhlı duvarla gelmişse ne gam! Kübra, Cennet, Gülşah gibi iman dolu göğsün gibi serhaddin vardır. Çanakkale'de,